شنبه ۰۱ اردیبهشت ۰۳ | ۱۰:۲۴ ۱ بازديد
آیا اسم API به گوشتان خورده میباشد. درین نوشته ی علمی قرار میباشد که بگوییم API چیست. API مخفف طراحی اپلیکیشن در مشهد عبارت “رابط اپلیکیشن نویسی نرم افزار” میباشد. در واقع گروه ای از امرها و قانون ها در نرمافزار نویسی میباشد که به وسیله توسعه و گسترشدهندگان اپ برای رابطه و تعامل با یک اپلیکیشن کامپیوتری یا این که سیستم به وجود خواهد آمد.
کلاً API به توسعه و گسترشدهندگان اذن می دهد تا داده ها را فی مابین نرم افزارها منتقل نمایند، عملیات مختلفی را ایفا دهند و به منابع سیستم دسترسی داشته باشند. در پی می گوییم API چیست و در زمینه ی گونه های، کاربردها، مزایا و معایب آن بیشتر سخن خوا هیم کرد.
Application Programming Interface چیست؟
رابط اپلیکیشن نویسی نرم افزار یا این که به اختصار API، یک گروه شناخته گردیده از امرها و مقررات میباشد که به پیشرفتدهندگان اذن می دهد تا با سیستمهای قابل انعطافافزاری دیگر تعامل نمایند و از خصوصیتها و دادههای آنها سودمارک.
این به توسعه و گسترشدهندگان قابلیت متصل کردن و تعامل با نرم افزارها و خدمتهای متعدد را داده میباشد، سوای آن که نیاز به دسترسی به کد منبع اپ داشته باشند. این نکته را بدانید که APIها در بسط قابل انعطافافزارهای زیادی از اینترنتوب سایتها تا نرم افزارهای موبایل و حتی دستگاههای خانگی گزینه استعمال قرار می گیرند.
مثلا Google Maps یک API معمولی در به کار گیری از نقشههای آنلاین میباشد. توسعه و گسترشدهندگان میتوانند API Google Maps را در اینترنتتارنما یا این که نرم افزار خویش بهعمل ببرند تا نقشههای تعاملی بسازند یا این که داده ها مکانی مشخصی را به یوزرها ارائه دهند.
این API امکاناتی مانند اکران نقشه، جستجوی جای ها، مسیریابی و حتی ترافیک زنده را مهیا مینماید. توسعه و گسترشدهندگان از دستورها API برای ارسال درخواستها به سرور Google Maps به کارگیری مینمایند و بعد از آن نتیجه ها را در اینترنتوب سایت یا این که نرم افزار خویش اکران می دهند.
پیشنهاد اینترنت سر: درآمد نرمافزار نویسی در کشور ایران
تاریخچه API
تاریخچه API یا این که رابط اپلیکیشننویسی نرم افزار به یکی نهادهای حیاتی توسعه و گسترش نرم افزار تبدیل گردیده است. این معنی از دهه 1950 میلادی صورت گرفت و در طی فرصت تکاملیافت. در اوایل پیشرفت کامپیوترها، تمرکز بی نقص بر روی اپلیکیشننویسی برای یک سیستم خاص بود و رابطه دربین نرم افزارها به دست کم میرسید.
البته در دهههای بعد از آن، با ظهور کامپیوترهای فردی و سیستمهای دلیل، رابط های اپنویسی به وجود آمدند تا قابلیت استعمال از نرم افزارها و اوامر خط دستور را به نیکی مهیا نمایند. بعد از آن با پیشرفت سیستمهای توزیع گردیده و وب در دهه 1990، نیاز به راه حلهای ارتباطی فی مابین سیستمها ارتقاء یافت.
CORBA و DCOM مثلا فناوریهای مشهور آن زمان خاص اکانت می شدند. نهایتا و در دهه 2000 و با ظهور اینترنت و بسط نرم افزارهای موبایل، REST و GraphQL تحت عنوان رویکردهای اصولی برای ساخت و به کار گیری از API در آن سال معرفی شدند.
API چهطور عمل مینماید؟
به صورت بی آلایش، یک API دارنده دستورها و متدهایی میباشد که انتخاب مینماید چه گونه یک اپلیکیشن می تواند با یک سیستم دیگر رابطه برقرار نماید. این متدها به نرمافزارنویسان قابلیت میدهند تا درخواستها را به سیستم مبدأ ارسال نمایند و داده ها مایحتاج خویش را از سیستم مقصد اخذ نمایند. API ها معمولاً مستنداتی داراهستند که بوسیله سازندگان آن تهیه و تنظیم می گردند.
این مستندات دربرگیرنده توضیح اوامر مو جود، پارامترهای مایحتاج، و طرز به کار گیری از API میباشند که به اپلیکیشننویسان امداد مینمایند تا آن را به صحت به فعالیت ببرند. بدانید که، وقتی که یک اپلیکیشن به کار گیری از یک API را می خواهد، درخواستهای HTTP یا این که بقیه پروتکلهای ارتباطی شبیه به سرور میفرستد.
سرور آن گاه این درخواستها را پردازش کرده و پاسخی را گشوده میگرداند که دربرگیرنده داده ها یا این که عملیات متبوع میباشد. این جواب بعد از آن به وسیله نرم افزار مشتری (به عنوان مثالً یک نرم افزار گوشی) پردازش میشود. با این مراحل، نرم افزارها میتوانند به صورت مؤثر با یکدیگر تعامل نمایند و از سرویس ها و اطلاعات دردسترس در سیستمهای دیگر فایده برداری نمایند.